Nowości :)

Oczywiście systematycznie odbywają sie spotkania mDKK,na których dochodzi do ciekawych wymiany zdań:)
Ostanio omawialiśmy książkę''Niepamięć''-która niesamowicie wpłyneła(bynajmniej na mnie).Ciekawa fabuła i interesująca treść.Powodzeniem cieszyła się także''Przystupa"

A teraz z innej bajki :)

Aktualnie polecić można,nie do końca świeżą ,jednak wartą przeczytania książkę pt.''Przeklinam cię ciało"
Wandy Lachowicz.Głowna bohaterka powieśći jest jedną z wielu dziewcząt,które w dzisiejszych czasach przeklinają swoje ciało,obwiniają się za zło całego świat i walczą z porblemami nastoletniego życia.Mimo iż to wszytsko jest dla niej trudne i bolesne,poznjemy jej wrażliwą osobowość.Jej problemy to wszystko dookoła rodzice(w tym ich rozwód,i pocieszanie przez matkę kolejną czekoladą),facetem(któremu chodzi tylko i wyłącznie o łóżko),rówieśnikami a przede wszytskim z własną tożsamością.I pomimo prostego stylu i fabuły,książka nagle przedstwia nam wszytsko naraz.Problemy z anoreksją,bulimią,narkotykami i chuliganią.Z rozdziału na rozdział dziewczyna coraz to bardziej nienawidzi siebie.Książkę czyta się naprawdę jednym tchem, śledzimy kilkanaście lat z życia bohaterki, jej zmagania ze szkołą, szpitalami... To wszytsko razem wzięte daje nam prawdziwy obraz współczesnego świata,który powoli przestaje być zupełnie tematem tabu.

Następne spotkanie 27 kwietnia o godz. 16.

"Pamiętnik Narkomanki"

Autorką i równocześnie bohaterką książki pt. „Pamiętnik narkomanki” jest Barbara Rosiek.

Książka powstała z autentycznych zapisków prowadzonych przez panią Barbarę latami. Książka porusza wiele problemów: brak akceptacji ze strony otoczenia, niewyobrażalną wręcz samotność bohaterki, walkę ze szkołą, policją. To wszystko w ostateczności doprowadziło Basię do chorby zniewalającej duszę i ciało. Narkomania to choroba.
Postać Basi pokazuje jak bardzo słaby staje się człowiek uzależniony. By zdobyć towar gotowy jest niemalże na wszystko. Narkotyki doprowadziły ją na samo dno. Tam gdzie kończy się człowieczeństwo. Basia przez lata tkwiła w letargu. Zobojętniała na uczucia, otoczenie. Nie miała przyjaciół. Bo wśród narkomanów nie ma miejsca na przyjaźń- są tylko układy. Wszyscy jej znajomi byli ćpunami. Byli bo wszyscy odeszli.
Nieświadomie z sennym uśmiechem zgasła najpierw Iga. Drugi był Tomek...

Umarli wszyscy starzy znajomi została tylko ona sama.
Każdy nosi maski, dostosowując je do okazji. Basia robiła to samo. Z obawy przed zawiedzeniem rodziców udawała, że wszystko jest dobrze. Uczyła się, chodziła do szkoły. W jej wnętrzu cały czas trwała wielka walka. Walka o życie. Nie przyznawała się że dalej ćpa.
Uciekała przed drugim człowiekiem. Przez rok leczyła się w MONARZE. Ośrodku prowadzonym przez Marka Kotańskiego. Na własne życzenie wyszła z niego. Wszyscy uważali że wyszła jako pierwsza wyleczona. Wstydziła się że już po tygodniu ćpała dalej. Nie przyznawała się do tego. Okłamywała Kotańskiego, rodziców, lekarzy.

Po zapaści Basia postanawia jednak żyć. Walczyć o siebie. Kończy liceum, podejmuje studia i kończy je z wyróżnieniem. Pokazuje, że jeżeli człowiek znajdzie w sobie siłę to wyjście z nałogu jest możliwe.
Książka napisana została przede wszystkim ku przestrodze. Ukazuje jakie piekło niesie za sobą narkomania. Jest to książka drastyczna lecz w zagrożeniu jakie niesie za sobą narkomania potrzebna. Książkę polecam młodym ludziom, rodzicom i nauczycielom, mimo iż została wydana po raz pierwszy przeszło dwadzieścia lat temu jest nadal lekturą potrzebną i wciąż aktualną. Na podsumowanie pragnę przytoczyć jeszcze jeden fragment z książki „Każdy rodzaj narkotyku doprowadza cię do ostatecznej klęski- odrętwienia"

Już w ten piątek kolejne spotkanie mDKK-godz. 15.00 !

Inny Świat -streszcznie

Inny świat" Gustawa Herlinga-Grudzińskiego został wydany po raz pierwszy w języku angielskim w 1951 roku w Londynie. Wydanie polskojęzyczne ukazało się w Londynie w 1953 roku. "Inny świat" łączy różne gatunki literackie: opowiadanie, esej, rozprawę socjologiczną i polityczną.

Jest to zapis doświadczeń narratora-bohatera z pobytu w sowieckim łagrze. Powieść jest wstrząsającym świadectwem bestialstwa ludzi, ale także bezprzykładnego bohaterstwa w walce o zachowanie własnej godności, honoru, o odzyskanie wolności. Narrator, występujący pod imieniem i nazwiskiem Grudziński podjął głodówkę protestacyjną, walcząc o zwolnienie z obozu. W książce opisał między innymi mękę człowieka głodnego. Jego prywatna walka przyniosła sukces - odzyskał wolność. Nie wszystkim się powiodło. Książka zawiera portrety oprawców i ofiar. Rusto Karinnen był człowiekiem, który podjął próbę ucieczki z obozu. Nie udało mu się to. Został skatowany, ale przeżył. Twierdził, że z obozu nie ma ucieczki. Kostylew uciekł we własną odwagę, nawet za cenę olbrzymiego cierpienia. Żeby nie pracować dla oprawców, codziennie opalał sobie rękę nad ogniem. Dla Natalii Lwownej swoistą konfrontacją dwóch systemów władzy stały się Zapiski z domu umarłych - powieść F. Dostojewskiego, w której opisał życie więźniów na zesłaniu. Pożyczyła ją narratorowi.

Społeczność więzień i łagrów była złożona z ludzi różnej narodowości, różnych grup społecznych i zawodowych. W większości są to więźniowie polityczni, wrogowie państwa radzieckiego. Są to Polacy, Niemcy, Gruzini, Uzbecy, Ukraińcy, Rosjanie i in. Śledząc ich losy jednostkowe i zbiorowe, autor interesuje się problemem wpływu obozu na człowieka. Śledzi zwłaszcza utratę godności ludzkiej za sprawą wyniszczającej pracy i głodu. Niejednokrotnie zastanawia się do jakich czynów zdolny jest nieszczęśliwy, poniżany człowiek. Zadaje sobie pytanie, gdzie jest kres poniżenia, dno człowieczeństwa. Nie ocenia, tym bardziej nie potępia ludzi, których głód doprowadził do obłędu, nie sądzi kobiet, które oddają się z głodu. Uważa, że nie ma prawa osądzać poniżonych, a potępiać należy tylko sprawców nędzy ludzkiej.

Powieść Inny świat została wydana w 1951 r. (Londyn), a w Polsce w 1988 r. Pisarz broni w niej prawa każdego człowieka do wolności, oraz niezależnej od warunków moralności. Nikogo przy tym nie ocenia, nie osądza.

Pozdrawiam !

Dziesiąty Krąg -Jodi Picoult

Dziesiąty Krąg -Jodi Picoult

W dziesiątym KRĘGU (najgorszym) znalazła się rodzina Stone'ów- rysownik komiksów Daniel, jego żona Laura- wykładowczyni specjalizująca się w twórczości Dantego oraz ich czternastoletnia córka Trixie. Przeżywają bowiem poważny kryzys. Daniel nie potrafi znaleźć wspólnego języka z córką wchodzącą właśnie w trudny okres dojrzewania. Laura potajemnie spotyka się z kochankiem.

Trixie z kolei przeżywa pierwszy zawód miłosny- jej były chłopak Jason porzuca ją dla innej. Zrozpaczona dziewczyna wpadła na pewien pomysł. Na imprezie, na której znaleźli się oboje, zaczęła flirtować z obcym chłopakiem, by wzbudzić zazdrość swojego eks. Powiodło się- Jason sprawia rywalowi lanie, a potem bierze w ramiona Trixie. Nie wiadomo, co się dalej działo. Gdy kolejny raz widzimy dziewczynę, jest w ciężkim szoku i powtarza, że została zgwałcona przez Jasona (on oczywiście twierdzi, że do zbliżenia doszło za jej zgodą).

Daniel zaprzysięga chłopakowi zemstę. Jego świat wali się wkrótce nie tylko z powodu tragedii córki- odkrywa prawdę o romansie żony. Oskarża Laurę, że gdy Trixie przeżywała straszne chwile, ona w najlepsze figlowała z kochankiem. Małżeństwo jest o krok od rozstania. Laura wkrótce kończy romans i próbuje mozolnie odbudować więź z mężem. Sytuacja komplikuje się, gdy Trixie, nie mogąc sobie poradzić z traumatycznymi przeżyciami, ucieka na Alaskę.

 Zrozpaczeni rodzice wyruszają w długą i niełatwą podróż, żeby ją odnaleźć. Czy odnajdą w sobie siłę, by rodzina przetrwała? Czy piekło ostatnich miesięcy wypaliło w nich wszystko, czy na dnie dziesiątego kręgu można jeszcze dojrzeć na górze światełko nadziei?

Opowieść to mroczna, pełna silnych emocji. Wrażenie ciągłego niepokoju podkreślają także fragmenty komiksu rysowanego przez Daniela. Chyba nieprzypadkowo są one czarno- białe... Ten mrok wciąga nas z hipnotyczną siłą.. Piekielnie dobra książka!

Polecam również niesamowicie gorąco książkę tej autorki pt. Karuzela uczuć !
cudowna.

Pozdrawiam i zapraszam do czyatnia!:)

Szóste spotkanie mDKK !

W osatnim czasie odbyło się już szóste spotaknie mDKK,na którym omawiano książkę  Carlosa Ruiza Zafona pt. „Marina”.
Śmiało można stwierdzić,że powieść ta nie  przypadła wszystkim  do gustu.

Krótko o treśći:

 Głównym bohaterem jest Oscar Drai, piętnastoletni chłopiec, który wychowuje się w internacie. Pewnego dnia spacerując ulicami miasta, odkrywa zapomnianą dzielnicę zniszczonych domostw, gdzie jak się okazuje mieszka tytułowa Marina. W tym momencie losy obu postaci stają się nierozerwalne, aż do samego zakończenia książki. Tytułowa bohaterka jest rówieśniczką Oscara, mieszka w zrujnowanym pałacu wraz z ojcem i kotem o imieniu Kafka. Wspólnie postanawiają  przeżyć przygodę i poznać tajemnicze zakamarki Barcelony. Tak trafiają na cmentarz, gdzie spotykają tajemniczą damę w czerni, która regularnie raz w miesiącu odwiedza bezimienny cmentarz. Czarnego motyla, upiorne marionetki i masę innych postaci. Wraz z nimi bohaterowie odkrywają kolejne elementy zagadki, która przepełniona jest wielkim uczuciem, ale także okrucieństwem, strachem a nawet śmiercią.

Moim zdaniem,Zafon stworzył znakomity klimat grozy, który sprawia, że czytelnik na każdej stronie książki ma wrażenie, że za chwilę coś się stanie.Jedank wydaje mi się,że to książka, która przeznaczona jest najwyraźniej dla dzieci. Największym minusem „Mariny” jest przewidywalność następujących po sobie scen i niestety bardzo przekoloryzowana rzeczywistość. Czytając tę powieść ma się wrażenie, jakby została napisana na wzór bajki, a nie książki z pogranicza realizmu magicznego. Młodzież, która lubi oglądać horrory i czytać kryminały na pewno będzie zadowolona.

Na następne spotkanie mDKK,ZAPRASZAMY  już w Nowym 2012 Roku, będziemy omawiać książkę Tomasza Szlendaka pt. „Leven”.

Dan Brown ,, Cyfrowa Twierdza’’

Dan Brown ,, Cyfrowa Twierdza’’ Jedną z najbardziej popularnych książek w ostatnich latach z pewnością stał się,, Kod Leonarda da Vinci’’ którego autorem jest Dan Brown. Jednak pisarz ten napisał także wiele innych książek, które potwierdzają jego autorski geniusz. Jedną z nich jest Cyfrowa Twierdza.
Susan Fletcher – szef kryptologów tajnej amerykańskiej agencji rządowej NSA o ilorazie inteligencji wyższym niż Bill Gates  oraz  David Becker – profesor lingwistyki na uniwersytecie. Oboje tworzą parę zakochanych, którzy mają się niedługo pobrać. Jednak pewnego dnia Suzan zostaje wezwana do biura w sprawie nagłego wypadku. Wypadek ten okazuje się niezłą intrygą, w którą wplątany jest także jej narzeczony. David zostaje wysłany na misję do Hiszpanii. Jego zadaniem jest przywiezienie rzeczy po zmarłym Enseiu Tankado, który wcześniej także pracował jako kryptolog dla NSA. Zadanie niby proste, lecz wśród rzeczy zmarłego czegoś brakuje... ….. 
            Książka bez zbędnego,,gadania’’ i nudzących opisów. Chciałabym ją szczególnie polecić ludziom o umysłach ścisłych, którzy twierdzą, że literatura jest nudna i nie mająca nic wspólnego z ich zainteresowaniami.

Recenzja:M.Osmańska

Zapraszamy na kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w piątek na 16.00-w Bibliotece Miejskiej.

Lektura -Granica

Granica - powieść autorstwa Zofii Nałkowskiej, wydana po raz pierwszy w 1935 roku. Opowiada o losach Zenona Ziembiewicza, jego karierze i miłosnych problemach.

Bohaterowie
* Zenon Ziembiewicz - główny bohater; inteligent, którego kariera ulega szybkiemu rozwojowi
* Elżbieta Biecka - żona Zenona, arystokratka
* Justyna Bogutówna - kochanka Zenona, pochodząca z ubogiej rodziny
* Walerian Ziembiewicz - ojciec Zenona, posiadacz licznych kochanek, ubogi arystokrata
* Żańcia Ziembiewicz - matka Zenona
* Cecylia Kolichowska - ciotka Elżbiety
* Karol Wąbrowski - przyjaciel Zenona, syn Cecylii






http://w245.wrzuta.pl/audio/8rrwbKwMBFr/granica_streszczenie






jooble.com.pl, 

Akcja powieści rozgrywa się w pierwszej połowie lat 30., w prowincjonalnym mieście oraz w Warszawie, gdzie wyjeżdża Elżbieta. W utworze pojawiają się także nazwy innych miejscowości, np. Boleborza - miejsca urodzenia Zenona.

Główny bohater, Zenon Ziembiewicz, obserwując pełne kompromisów życie rodziców, zwłaszcza ojca, obiecuje sobie, że będzie żył zupełnie inaczej. Tymczasem wciąż przekracza granice, które sobie ustanowił. Nawiązuje romans z prostą dziewczyną, Justyną Bogutówną, który kontynuuje będąc narzeczonym a potem mężem Elżbiety Bieckiej (przekracza granicę moralną). Godzi się pisać pod dyktando, pracując jako redaktor pisma „Niwa”, bo dzięki temu ma pieniądze i pracę (przekracza granicę własnej wolności, staje się niewolnikiem, traci tożsamość). Dzięki tym posunięciom Zenon pnie się po szczeblach kariery: zostaje prezydentem miasta. Jego pierwsze posunięcia są pozytywne: zamienia piwiarnię na przedszkole, stara się poprawić los ubogich. Kiedy jednak strajkujący robotnicy, którym chce się zabrać miejsca pracy i obniżyć pensje, wychodzą na ulicę, Zenon wydaje rozkaz strzelania do nich. Wcześniej nakłonił Justynę, by dokonała aborcji. W finale powieści Zenon popełnia samobójstwo.

Pisarka poruszyła w powieści problematykę moralną, społeczną (los biedoty, kamienica Cecylii Kolichowskiej), egzystencjalną (specyfika ludzkiego życia, wpływ okoliczności na ludzkie wybory). Ciekawie skonstruowana fabuła, liczne analizy stanów, emocji, przeżyć sprawiają, że powieści można potraktować jako studium psychologiczne, ale także jako portret społeczeństwa polskiego 20-lecia międzywojennego, w którym dochodzi do coraz większych przepaści między bogatymi a ubogimi.